Źle pojęta pokora wiąże się z  zaniżaniem swojej wartości, potępianiem, nienawidzeniem lub odrzucaniem siebie. Taka postawa jest właściwie pychą, która odwrócona została do góry nogami. Kryje się za nią utajona pretensja do tego, że się nie jest wielkim. Jezusowi, kiedy zachęca nas do uniżenia się, na pewno nie o to chodzi. Jezus pragnie abyśmy nie próbowali być kimś większym niż jesteśmy, lepszym od innych. Nastawienie do samych siebie oparte na prawdzie jest dla nas bardzo zdrowe, ponieważ przestajemy się wtedy obawiać o swoje ego, o to, że możemy być źle odczytani, pominięci, niezauważeni. Nie jest to wtedy takie istotne dla nas, ponieważ możemy być sobą i wiemy, że w takim kształcie możemy dojść do królestwa niebios.