Obecnie w mediach, i nie tylko w mediach, panuje przekonanie, że współżycie seksualne jest prywatną sprawą dwojga akceptujących je osób. Wielu zwolenników homoseksualizmu głosi, że to, na co ludzie sobie pozwalają, jest ich osobistą sprawą. Niejedna feministka w radiu, w telewizji lub w czasopismach krzyczy: „To, co ja robię z moim ciałem, lub z kim sypiam, nie powinno nikogo obchodzić”. Młodzi ludzie, którzy mieszkają ze sobą bez ślubu, twierdzą: „To jak żyjemy, jest naszą prywatną sprawą”. Osoby, które popełniają cudzołóstwo, usprawiedliwiają swoje postępowanie przy pomocy tych samych argumentów. Niejeden człowiek, słysząc takie wypowiedzi, po cichu popiera je, myśląc: „Rzeczywiście, to prawda. Przecież nikt nikogo do niczego nie zmusza. To prywatna kwestia, a mnie nie było w sypialni tych osób. Skoro się tam znalazły, to chyba wiedzą, czego chcą. Nie należy wciskać nosa w nieswoje sprawy. Jeśli te osoby zarażą się chorobą weneryczną lub dojdzie do nieplanowanej ciąży, to one poniosą konsekwencje, a nie ja, czyż nie?”.

W tym miejscu należy twardo i stanowczo stwierdzić: zdania przytoczone wyżej, są kłamstwem! Zło jednego człowieka zawsze pociąga za sobą konsekwencje odczuwalne dla innych osób, teoretycznie nie mających z tym nic wspólnego. Zawsze tak było i nigdy nie będzie inaczej. Czy grzech Adama i Ewy był ich „prywatną sprawą”? Nie, ponieważ my nadal odczuwamy jego skutki. To prawda, że nasz Pan Jezus Chrystus odkupił nas przez swoją Mękę i Śmierć na Krzyżu. Skutki grzechu pierworodnego odczuwamy jednak w sobie cały czas. Przykładem jednej z wielu konsekwencji zła pierwszych rodziców jest fakt, że człowiek w swojej naturze stał się bardziej skłonny do złego niż do dobrego. Od samego początku tak nie było. Potwierdzeniem tego niech będzie fragment Biblii: „I widział Bóg, że wszystko, co uczynił było bardzo dobre” (Rdz 1, 31). Słyszałem, że jeżeli kogoś przynajmniej raz ukąsi żmija, ta osoba, mimo, że z medycznego punktu widzenia nie jest już chora, puchnie i czuje chęć spożywania produktów szkodliwych dla zdrowia. Podobnie dzieje się z każdym z nas. Zostaliśmy odkupieni, a przez chrzest oczyszczeni z grzechu pierworodnego, jednak nasza ludzka natura pozostaje nim skażona. Jesteśmy bardziej skłonni do złego niż do dobrego i musimy nieustannie z tym walczyć. Oto jedna z wielu konsekwencji grzechu Adama i Ewy, który nie był ich „prywatną sprawą”.

Cudzołóstwo nie jest „prywatną sprawą” ludzi dorosłych. Potwierdza to historia Dawida i Batszeby, opisana w Drugiej Księdze Samuela. Król Dawid zgrzeszył jednocześnie przeciwko VI i IX przykazaniu. Dopuścił się cudzołóstwa z Batszebą, kobietą zamężną, potem podstępnie zabił jej małżonka Uriasza Hetytę, aby ją poślubić. Jakie były konsekwencje tego grzechu? Pierwsze dziecko Dawida i Batszeby umarło po siedmiu dniach od przyjścia na świat. Jego następny syn Amnon dopuścił się kazirodztwa ze swoją siostrą Tamar. Zginął za to z rąk swego rodzonego brata Absaloma. Ten doprowadził później do podziału i wojny domowej w Izraelu. Historia ta pokazuje straszliwe konsekwencje nieczystości. Dawid przekonał się na własnej skórze, że grzech cudzołóstwa nie jest "prywatną sprawą" ludzi dorosłych.

Jeżeli ktoś twierdzi, że cudzołóstwo jest prywatną sprawą dwojga akceptujących je osób to albo kłamie, albo nie dostrzega fatalnych skutków tego grzechu. Społeczeństwa i rodziny ponoszą konsekwencje cudzołóstwa. Wielu za „prywatne sprawy” ludzi dorosłych płaci utratą dobrego imienia, marzeń i celów życiowych. Inni skutki tego grzechu odczuwają na własnym zdrowiu, zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Kto popełnia grzech cudzołóstwa automatycznie traci zbawienie wieczne, a tymi, którzy płacą najwyższą cenę za „prywatne sprawy” ludzi dorosłych, są dzieci.

Państwo i społeczeństwo płacą

Jeżeli seks jest prywatną sprawą dwóch osób, to dlaczego rządy wielu krajów wydają ogromne sumy pieniędzy na wyprawki dla dzieci nieletnich matek? Przykładowo w 2010 roku w USA urodzenie dzieci przez nastoletnie dziewczyny, kosztowało podatników 9,4 biliona dolarów.¹ Pieniądze te przeznaczono na pomoc społeczną, zapomogi i opiekę medyczną dla nieletnich matek i ich dzieci. W Wielkiej Brytanii, w tym samym roku wydano na ten cel 193 200 000 funtów. ² Skoro cudzołóstwo jest „prywatną sprawą”, to dlaczego koszt utrzymania nastoletnich matek i ich dzieci obciąża podatników?

Jeżeli seks to „prywatna sprawa” ludzi dorosłych, dlaczego rząd USA wydaje rocznie aż 10 bilionów dolarów pochodzących z pieniędzy podatków, na badania związane z leczeniem chorób wenerycznych³? Przykładem kampanii monitorującej występowanie chorób przenoszonych drogą płciową i opłacanej z pieniędzy pochodzących z podatków, jest specjalna infolinia, która działa w wielu stanach USA. Jej operatorzy dzwonią do wielu osób i tak się przedstawiają: „Dzień dobry. Czy jest pani/pan sama/sam? Pani/Pana imię i nazwisko podano naszej infolinii. Czy możemy porozmawiać?”. Czy osoba, która dostaje taki telefon, może powiedzieć na swoją obronę: „To, co ja robię z moim ciałem lub z kim sypiam, jest moją prywatną sprawą”?

Straszliwą konsekwencją cudzołóstwa jest AIDS - nieuleczalna choroba weneryczna. W USA dwuletni (tyle wynosi średnia długość życia osoby zarażonej wirusem HIV) koszt pobytu w szpitalu jednej osoby chorej na tę chorobę, wynosi około 147 000 dolarów. ⁴ Te fundusze pochodzą z pieniędzy podatników. Co ciekawe, osoba chora na AIDS zaraziła się przez swoje „prywatne sprawy”. Jeśli w szpitalu, bądź w szpitalach, przebywa 100 lub 1000 osób chorych na AIDS, to mamy ogromne koszty związane z opieką medyczną  - drogo, jak na „prywatne sprawy”. To jeszcze nie koniec.

Naukowcy i badacze zajmujący się dziedzicznością,  udowodnili, że każdy z nas otrzymał od swoich przodków niektóre cechy charakteru, nawyki i upodobania. Tą drogą można więc przekazać zarówno dobro i szlachetność, jak i zło. To  nieprawdą, że grzech jest prywatną sprawą. Na przykład jeśli ktoś nadużywa alkoholu, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że drogą dziedziczności przekaże wadę pijaństwa osobie w następnym pokoleniu. Jakie negatywne cechy można otrzymać w "testamencie" od przodków z powodu cudzołóstwa? Otóż niemieccy naukowcy przebadali 709 potomków pochodzących z par małżeńskich, w których jedna osoba prowadziła się w sposób niemoralny. Badania wykazały, że wśród 709 potomków tych par było 64 umysłowo chorych, 174 prostytutek, 196 dzieci nieślubnych, 77 więźniów, z których 12 popełniło morderstwo, 142 osoby, które korzystały z opieki społecznej przez całe swoje życie.⁵ To pokazuje tragiczne konsekwencje cudzołóstwa, za które całe społeczeństwo zapłaciło ogromną cenę. Czy osoba, która prowadziła się niemoralnie i od której pochodzą tacy potomkowie, może powiedzieć na swoją obronę: „To, co ja robiłem/ robiłam i z kim spałem/spałam, jest moją prywatną sprawą”?

Pewne zboczenia seksualne w wielu krajach są przestępstwami, za które grożą kary długoletniego pozbawienia wolności, a także kara śmierci. Należą do nich: pedofilia, kazirodztwo, homoseksualizm i gwałt. Na Filipinach za cudzołóstwo przewidziane jest 6 lat więzienia.⁶ W Ugandzie homoseksualizm kara się dożywotnim pozbawieniem wolności⁷, a w krajach islamskich za to zboczenie grozi kara śmierci. Jeżeli seks jest prywatną sprawą dwojga akceptujących go ludzi, to dlaczego policja ściga gwałcicieli, pedofilów czy osoby, które dopuściły się kazirodztwa? Czy ludzie, których aresztowano za te przestępstwa seksualne, mogą powiedzieć na swoją obronę: „To była moja prywatna sprawa”? Przykre jest to, że takie dewiacje są akceptowane i usprawiedliwiane przez ludzi, natomiast brzydzą się nimi zwierzęta. Poniższy przykład jest tego potwierdzeniem.

Moja znajoma opowiedziała mi kiedyś ciekawą historię. Otóż ona i jej mąż zabrali jednego swojego wieprza do maciory, należącej do innego hodowcy świń. Obie świnie umieścili w jednym chlewie, ale przez dwa tygodnie samiec nie zbliżył się do samicy. Po tym czasie właściciele zaczęli się zastanawiać, co jest nie tak. Sprawdzili rodowód świń i okazało się, że maciora była matką owego wieprza. Ten przykład pokazuje, że ludzie, stworzeni na obraz i podobieństwo Boże, są zdolni do zboczeń, których brzydzą się nawet zwierzęta. Co gorsza, osoby, które popełniają różne zboczenia seksualne, usprawiedliwiają się, nazywając to: „prywatną sprawą”.

Jest jeszcze jedno zboczenie seksualne, które zasługuje na naszą uwagę: ekshibicjonizm. Polega on na publicznym obnażaniu się. Jeżeli ktoś rozbierze się do naga na ulicy, to policja schwytawszy go, najpierw zakryje te części jego ciała, które powszechnie uważa się za intymne. Ten przykład pokazuje, że nawet prawo zabrania nazbyt lekkomyślnego traktowania własnego ciała. Czy aresztowany przez policję ekshibicjonista, może na swoją obronę powiedzieć: „To, co robię z moim ciałem, jest moją prywatną sprawą”? Nie! Przez swoje zachowanie jest on przyczyną zgorszenia innych. W tym miejscu najlepiej pasują słowa wypowiedziane przez Pana Jezusa: „Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tym małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza. Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie” (Mt 18, 6–7).

Upadek społeczeństwa i kraju jest największą ceną za „prywatne sprawy” ludzi dorosłych. Historia wiele razy pokazała, że zepsucie moralne danego kraju lub społeczeństwa, oznaczało jego wymarcie. Tak było w przypadku starożytnej Grecji lub Rzymu. Te dwie wspaniałe cywilizacje rozpadły się z powodu degrengolady. Dlaczego tak się stało? Ponieważ zredukowano współżycie seksualne do popędu, który ma być zaspokajany na wszelki możliwy sposób i tym samym pozbawiono je funkcji prokreacyjnej. Kiedy taka sytuacja ma miejsce, współżycie seksualne nie jest już siłą, która podtrzymuje i spaja całe społeczności i państwa, ale staje się równią pochyłą, na której dana społeczność czy kraj zmierza ku samozagładzie w bliższej, lub dalszej przyszłości. Wniosek nasuwa się sam: „prywatne sprawy” dwojga ludzi są „nowotworami”, które stopniowo niszczą całe społeczeństwa, narody i kraje. Tutaj spełnia się zdanie z Pisma Świętego: „Miłujący niebezpieczeństwo w nim zginie” (Syr 3, 26).

Interesującym faktem jest to, że zwolennicy cudzołóstwa określają je mianem „prywatnej sprawy dwojga akceptujących go osób”. Ci sami ludzie, którzy bronią „seksualnych praw” i „prywatnych spraw” ludzi dorosłych, jednocześnie domagają się finansowania aborcji, antykoncepcji i badań nad chorobami przenoszonymi drogą płciową, z pieniędzy podatników. Taka postawa jest dwulicowa, ponieważ aborcja, stosowanie antykoncepcji i choroby weneryczne są konsekwencją „prywatnych spraw” ludzi dorosłych.

Ogromne koszty związane z pomocą społeczną dla nieletnich matek lub monitorowaniem i leczeniem chorób wenerycznych, liczne choroby dziedziczne i wymarcie wielu społeczności i narodów – oto konsekwencje „prywatnych spraw”, które ponoszą całe społeczeństwa i państwa.

CIĄG DALSZY NASTĄPI

Marcin Rak

Przypisy

1.     https://www.cdc.gov/teenpregnancy/about/index.htm
   
2.     https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3496824/
   
3.     https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK232938/
   
4.     Gene Antonio. AIDS – Zmowa Milczenia. Exter. Gdańsk 2001. S.85
   
5.     O. Hardy Schilgen T.J . Na usługach Stwórcy. Wiązanka myśli dla katolickich nowożeńców i małżonków. Wydawnictwo Księży Jezuitów. Kraków 1930.s. 35
   
6.     http://ndvlaw.com/how-to-sue-your-wife-for-adultery-in-the-philippines/
   
7.     http://www.bbc.com/news/world-africa-25463942